عنوانی که به این طیف از افراد اطلاق می گردد یک تناقض خنده آور و صد البته تاسف بر انگیز است.“ دانشجوی پولی“! دانشجو لفظی متعالی در فرهنگ بومی ماست که به نحوی مریض گونه در کنار پول آمده است. البته چندان دور از انتظار نبود که بعد از استفاده های ابزاری و فصلی از دانشجویان از سالهایی نه چندان دور ،توهینی دیگر به ساحت علم و دانش و دانشجو روا شود . آری ”علم آموزی همسان“ که از افتخارات تمدن اسلامی بوده و وجه تمایز میان عقاید اسلامی و حاکمیت طاغوت می باشد در قرون متوالی موجبات رشد و تعالی امت اسلامی را فراهم نموده است .

یکی از متصدیان شغل تعلیم و تربیت(آموزش و پرورش) ،به نام حسان معلم ،خدمت امام صادق-علیه السلام-رسید و درباره ی شغل خود سوال هایی نمود؛حضرت فرمودند: برای یاد دادن مزد نگیر (یعنی آموزش های واجب مثل نماز یا حتی لزوم آموزش رایگان برای همه تا مراحلی) حسان گفت: درباره ی شعر و ادبیات و آداب نگارش و امثال اینها طبق قرارداد آموزش میدهم و مزد میگیرم ؟حضر فرمودند:آری(جایز است)،لیکن در صورتی که با شاگردان همه به شکلی مساوی رفتار کنی و میان هیچ کدام فرقی نگذاری .

این بیان اهمیتی بسیار دارد و به ما میگوید که باید در جامعه ی قرانی و جعفری،شرایط آموزش برای همه مساوی باشد و مراکز آموزش عالی متفاوت و نور چشمی پرور وجود نداشته باشد و افرادی متفاوت و طاغوت صفت بار نیایند.وقتی ما کسی را به صرف تمکن مالی به دانشگاهی می اوریم که دانشجویان در شرایطی برابر به واسطه ی شایستگی از امکانات بهتر آموزشی برخوردارند یعنی به فردی بی لیاقت به خاطر پولش آموزشی بهتر داده ایم و این مخالف صریح کلام حضرت صادق علیه السلام است. هرچند با سیاست نادرست تاسیس مدارس غیر انتفاعی عملا دانش آموزان از امکان تحصیل برابر هم محروم شده اند. این سیاست فربه پرور ،که هیاهوی سوداگران ،هشدار ها و تحذیر ها را نسبت به آن پوشاند، از مدارس غیر انتفاعی و پولی شروع شده و تا موسسات کنکور رسید و اکنون پای خود را به نهاد مقدس دانشگاه گذاشته است و خدا میداند چند صباحی طول میکشد که به استاد های پولی و رییس دانشکده و دانشگاه و وزیر و.... برسد و این تسری سرمایه دار پرور با اعمال نفوذ و قدرت طلبی  معمول این قشر،قطعا تشدید خواهد شد و دیر زمانی طول نخواهد کشید که شادخواران متکاثر با مدارک پولی دانشگاهی چون شریف یا تهران به پست های حساس نظام برسند. اینک پروژه ی زرمداران به گلوگاه حساس خود رسیده و این مهم تنها نیاز مند هشیاری همه ی طیف های دانشجویی, اساتید و همراهی مسئولانی که هنوز دغدغه ی عدم انحراف انقلاب شکوهمند اسلامی را دارند در عرصه ی آموزش عالی میباشد.